- Dobra to ja spadam do siebie - powiedziała Janis do towarzyszek. - Było super, ale kolejna noc, albo dwie, może naweet rok w więzieniu nie jest najcudowniejszą perspektywą halloweenową.
Po tych słowach puściła się pędem do siebie.

Nube odwróciła się do towarzyszek i pożegnała się tłumacząc,że nie zniesie dłużej obserwacji poczynań tych szaleńców. Odwróciła się w przeciwnym kierunku i najszybciej jak potrafiła pobiegła w kierunku Livet. Gdy dotarła bez większych problemów do domu, jedyną rzeczą, o której marzyła był tylko sen. Nie przebierając się dziewczyna rzuciła się na hamak i szybko zasnęła. Miała dość Halloween na dobre 10 lat...

- Panienko, puść mnie.. Chciałbym się pobawić z panami.. - W jego oczach widniał ten sam obłęd co w bibliotece.

- W więzieniu, tak? - zapytała jakby samą siebie.
Janis miała rację - to nie był dobry pomysł. Kiedy zobaczyła, że oddziały milicji są tuż przed budynkiem, a żadnej z jej towarzyszek już nie ma obok niej, nie namyślając się długo pognała szybko przed siebie, jak najdalej od tego miejsca. Jakimś dziwnym sposobem udało jej się nie zgubić podczas szaleńczego biegu przez ciemne uliczki miasta i po kilku minutach dotarła do swojego bezpiecznego domu. Inca jeszcze długą chwilę wierciła się w pościeli i chociaż chyba nigdy nie bała się tak bardzo jak podczas tego dnia, to gdzieś na krawędzi snu pojawiła się myśl, że było warto.

- Ale.. A, z resztą. I tak tam wrócę. - Uśmiechnął się szeroko. - O Yuki~! Nie zgubiłeś książki którą uratowałem. To jest ta, o której mi wspominałeś. Gdy szukałem innego wyjścia, zauważyłem ją na półce.~

- O! Siuper! Miło będzie wrócić do dzieciństwa. - Zawołała radośnie. - A ciebie to ja już przypilnuję, żebyś mi tam nie wracał. - Powiedziała stanowczym tonem. - A to niby ja jestem ta nieodpowiedzialna.

Ostatnio edytowany przez Alice "Lacri" Lacrimosa (2012-11-01 00:56:26)

-Wbieganie w ogien po ciasto raczej nie bylo zbyt odpowiedzialne.-nie wiedzial czy sie smiac czy zamartwiac.

-Ciasto zawsze moge Ci ja upiec.-zasmiał się pod nosem-tak czy inaczej, jestesmy cali i najwyrazniej bezpieczni.-Przyglada sie drzewu.