- Pamiętam, po prostu nie poznałam cię w przebraniu. - Uśmiechnęła się. - Em, tak. Będzie kilka gier i konkursów.

Inca nigdy nie spodziewałaby się, że Nube będzie zdolna do "kontrataku" na takie zaczepki, więc nie można jej winić, że ryknęła śmiechem na całą salę, kiedy zalała ją fala niespodziewanych łaskotek. Ze łzami w oczach natychmiast zatkała sobie usta i spojrzała wilkiem na dziewczynę.
- N-Nube! Co do... - na krótką chwilę ją zatkało, kiedy zobaczyła radość w jej oczach. W jednej sekundzie zmieniła tok zdania - To oznacza wojnę!
Od razu ruszyła biegiem, prosto na Nube. Jednak ona zareagowała szybciej niż Inca mogła się spodziewać i już po chwili goniły się po całym pomieszczeniu, aż w pewnym momencie znalazły się... w zupełnie innym, dość podejrzanym miejscu.

Ostatnio edytowany przez Inca.Rotachi (2012-10-31 21:00:34)

-Gdzie my jesteśmy? Nie słysze wyraźnie głosów gości ani Lacri...- powiedziała cicho Nube, gdy weszły do pomieszczenia przypominającego piwnicę. Sciany pokryte pleśnią przyprawiały ją o mdłości, a przeszywający chłód dawał o o sobie znaki bardziej niż przypuszczała. Rozejrzała się powoli i ujrzała jedynie stół z kilkoma słoikami i parę masywnych metalowych,zdawało się dziewczynie,że pancernych drzwi. Własnie na ich widok drzwi przypomniały jej się dokładnie takie same z laboratorium. Jak porażona prądem odsunęła się jak najdalej od nich i podeszła mimowolnie do stołu. Inca podążył jej śladem i po chwili obie w szoku nie mogły nawet ruszyć się z miejsca na choćby malutki krok. W dużych słojach stojących na drewnianej ławie znajdowały się ludzkie organy, niektóre byly w formalinie inne były jeszcze wręcz ciepłe od krwi. Przez wszechobecnego grzyba Nube nie była w stanie wcześniej wyczuć tych rzeczy, co po części ją cieszyło. Cicho szepnęła, jakby nie chciała zakłócać spokoju narządom do Inci:
-To pewnie żart Larci.- po czy odwróciła się w stronę gdzie powinny być schody,lecz zamiast nich ujrzała wielką mosiężną kratę, na którą dodatkowo nałożona łańcuch. Inca rzuciła się do niej co sił w nogach,ale lecz metal nie chciał ustąpić pod gradem jej ciosów. Nube odciągnęła towarzyszkę od niej i spokojnym,wręcz nienaturalnie opanowanym głosem powiedział,że powinny otworzyć tamte dzrwi,ale ona nawet palcem ich nie tknie.

Chłopiec podszedł do drzwi i lekko nacisnął dzowonek. Zauważył swoje bardzo duże spóźnienie i zastanawiał się jak się wytłumaczyć.

- Ż-żart, tak? - Inca średnio była co do tego przekonana, ale wolała zgodzić się na tą, cokolwiek nie-aż-tak-straszną opcję.
Pocierając obolałe od walenia w kratę nogi, wściekała się na siebie, że nie zabrała ze sobą żadnych narzędzi. Co to za mechanik bez narzędzi!?
- Mówiąc 'tamte' drzwi masz na myśli, które? - Inca nie widziała w ciemnościach tak dobrze jak Nube, więc o wiele gorzej orientowała się w ich sytuacji. Idąc, jak była przekonana, w kierunku właściwych drzwi, potknęła się o jakieś bliżej nie określone coś spoczywające na podłodze - ej, Nube... co to było?

Ostatnio edytowany przez Inca.Rotachi (2012-10-31 21:21:10)

Pokręcił lekko głową. - Nie, dziękuję panienko. - Uśmiechnął się i drgnął na dźwięk dzwonka. - P-panienko~ Kimże jest ta drobna istota..? - Stanął za nią i wygląda znad jej ramienia.

Ostatnio edytowany przez Amary.White (2012-10-31 21:25:15)

Odwzajemnił uscisk.-Ja też tak przez chwilę myślałem alę się udało.-uśmiechnął się szeroko.-Bardzo ale to bardzo przepraszam za spóźnienie. Niezamierzone było.-Spojrzał na nieznajomego.-Ah, zapomniałem się przedstawić Shiroyuki Hakuren. Miło poznać.

Ostatnio edytowany przez Shiroyuki Hakuren (2012-10-31 21:31:29)