Rynek w dzielnicy Toredo. Roi się tutaj od wszelakiego rodzaju straganów, straganików i pomniejszych sklepów.

Hmmm no to spróbuje coś napisać


Spectra: *czeka na Lacri i z nudów chodzi w te i z powrotem*

(Do odważnych świat należy! ^^)

*przebiega pędem pomiędzy straganami i nagle wpada na S* O cześć Spectra! *jak zwykle się szczerzy* Długo czekałaś?

Nie, tylko 10 minut *wyruszyła ramionami*

A, to dobrze!  *słychać jak ktoś z oddali wykrzykuje "wracaj tu, ty przeklęta sroko"*  Ups! Spectro, nie przeszkadza ci, że trochę pobiegamy, co nie? *złapała ją za rękę*

Nie... tym razem komu podpadłaś?

Ehehehe... A takiemu jednanemu sprzedawcy... *krzyki stają się coraz wyraźniejsze* Nio, ale może pogadamy później. *zaczęła biec ciągnąć S za sobą*

O-ok... *biegnie* Mówią, że bieg to zdrowie x3

Serio? Skoro tak, to jestem bardzo zdrową osobą. *zaśmiała się*

Hehe... *obejrzała się za siebie* Ale ten gościu co Cię goni, to zamiast biegu woli pościgi rowerowe...

ŻE CO?! O.O *odwróciła głowę* A to leń, utrudniający ludziom życie! >3< ... Cóż, skoro on chce się bawić w ten sposób... *rozprostował swoje skrzydła*  To zgoda! Spectra trzymaj się mnie! Trochę polatamy. ;3

Nuuuuu >< dopiero co ogarnęłam jak sprawnie się poruszać telekinezą w wodzie, a teraz latanie.... No dobra...

Hehe... *uniosła się razem z S do góry* Przymnie trzeba się szybko uczyć. ;3

Patrz jakoś nie zauważyłam xD

*zaśmiała się* Lepiej popatrz na rynek pod nami. Fajnie co nie?

*spojrzała w dół* Nawet fajnie... O widzę też nawiedzony dom xD

Serio? *przypatruje się* O faktycznie! Fajnie tam było, chodź łażenie po tunelach mnie zmęczyło... A jak tam pani duch, spotkałaś ją od tamtej pory?

Tak, pokazuje mi się codzienie

Naprawdę? Dalej ci pomaga, tak?

... nie już nie pomaga, bo jeszcze nie potrzebuję pomocy i anioła.. ducha... nie ważne ><, żeby mnie ostrzegał... a poza tym bawi się ze swoją córką i tą Alice co jej podarowałaś.

Nio nie tyle podarowałam, co oddałam, ale to dobrze. ^^ Miło wiedzieć, że po śmierci też można być szczęśliwym.

num... jak długo będziemy latać?

Zaraz lądujemy... Trzymaj się mocno i podkurcz nogi. *powoli obniża lot*

Oki doki pilocie *zaśmiała się i wykonała polecenie Lacri*

*delikatnie wylądowała na dachu jednego ze straganów* Gotowe! ^^

dobrze być już na ziemi =3

Niooo... W sumie to na ziemi jeszcze nie jesteśmy. *wskazała na ludzi pod nimi*

Trafne spostrzeżenie (jak coś to przepraszam za moją ortografię)

Nio dobra. *usiadła* Zjeżdżamy, uwaga! *ześlizgnęła się lekko na ziemię*
(Spoko, jestem dyslektykiem. ;3)

Ja tam wolę zeskoczyć *jak powiedziała tak zrobiła*
(wiem mówiłaś mi to kiedyś =3 )

Oke! Wreszcie można się na spokojnie rozejrzeć po rynku...
(Wiem, wiem... ^^)

*Idzie i patrzy na czubki swoich butów. Wpadła na Alice* Przepraszam...

Ou! *spojrzała w dół* Cześć, Sui! *szczerzy się radośnie* Co tu porabiasz?

Nube szła szybko ulicą, aby uniknąć niechcianych dźwięków. Zastanawiała się czemu tak naprawdę tutaj przyszła. Ahh, tak. Miała kupić coś do jedzenia i jeśli zostanie jej trochę pieniędzy kilka ciastek. Dziewczyna zaczęła rozmyślać o różnych słodkościach, gdy nagle wpadła na małą brunetkę.
- Przepraszam-wymamrotała niezrozumiale do dziewczynki. - Nic Ci się nie stało?-dodała już trochę wyraźniej.

*stoi koło Lacri i macha ogonem*

*roześmiała się głośno i radośnie* Coś dużo ludzi dziś na mnie wpada. *puściła oko do Nube* Nie, nic mi nie jest.

... - położyła ręce na biodrach i zastanawia się co powiedzieć.





Przypominam, iż minimalna ilość zdań wynosi 4

- Nio dobra. - jak zwykle z uśmiechem na twarz, odwróciła się do Spectry - Może po oglądamy co mają ciekawego do sprzedania? - mrugnęła porozumiewawczo

- Jasne. Na pewno mają coś ciekawego do sprzedania, a może będą jabłka - zrobiła rozmarzoną minę - No to w drogę, bo ludzie wykupią fajne rzeczy i zostanie nam tylko maliny w majonezie - uśmiechnęła się wesoło.

Dziewczyna skinęła głową  po czym poszła dalej. Miała już serdecznie ość tych wszystkich zapachów, dźwięków i ogólnie ludzi. Nie lubiła wychodzić poza obszar Livet, dlatego robiła to jak najrzadziej. Jedyną pokrzepiającą myślą była wizyta w cukierni za rogiem. "Może powinnam jednak poszukać tutaj pracy. Chyba wiele się tu dzieje..." Dziewczyna rozglądała się po straganach w nadziei, że znajdzie coś taniego i wyglądającego w miarę przyzwoicie. Nagle jej uwagę przykuł pewien mały straganik z biżuterią. Szybko podeszła do niego i zaczęła oglądać różne wisiorki, lecz żaden nie podobał się Nube. Już miała odejść zawiedziona, gdy w ręce wpadł jej mały naszyjnik w kształcie drobnego motylka. Na ego skrzydłach były drobne zdobienia. Na tyle delikatne,że nie przeszkadzały dziewczynie, która była przeciwniczką wszystkiego co się świeci lub błyszczy.

- Maliny w majonezie! - Zawołała radośnie po czym wybuchnęła serdecznym śmiechem. - W sumie jestem ciekawa jak to smakuje. - Złapała się rączka za brodę.

Janis przechadzała się energicznie po rynku, kiedy w oddali ujrzała dobrze jej znaną wysoką, smukłą sylwetkę Nube. Nachylała się właśnie nad stoiskiem z mosiężnymi medalionami, trzymając w dłoni wisior w kształcie pięknego, egzotycznego motyla. Powoli odwróciła głowę w jej stronę, lecz nie dostrzegła Janis pośród tłumu, zwróciła na nią uwagę, dopiero, gdy rozpaliła domowej roboty zapałkę, o bardzo charakterystycznym zapachu. Dziewczyna pomachała zamaszyście w stronę Tsukikari i zaraz znalazła się przy niej.
- Co tam? - odrzekła z typowym, szerokim uśmiechem, o nieco złowieszczym charakterze, ale nie znaczyło to nic złego, miała tak z natury. - Uuu niezłe cacuszko - dodała przyglądając się medalionowi, jednocześnie poprawiając zsuwające jej się z nosa lenonki - Wczoraj - ściszyła lekko głos i delikatnie odsunęła Nube od natarczywej sprzedawczyni. - Wczoraj, dosłownie tuż koło mojej rudery....słuchaj...em... jakby to... - podrapała się w głowę i w swoim nerwowym tiku zapaliła kolejną zapałkę - Jakby...ja wiem, że myślicie, że ze mną coś nie tego, ale to... Nie zmyślam! Przysięgam!

- Jak kupisz to się dowiesz... Choć też jestem ciekawa jak smakują. Może smakują jak kiełbaski? -zrobiła zamyśloną minę- a może jak coś nie dobrego. -przeniosła wzrok na stragany i wystawione na nich towary- to od jakiego stoiska zaczynamy *zamachała ogonem*






///Przypominam, iż w związku z nowym regulaminem nie piszemy już tekstu w gwiazdkach. :)

- Obstawiam, że jak coś niedobrego... - Również spojrzała w stronę stoisk. - Hm... Może obejrzymy biżuterię. Jestem ciekawa jak stoją ceny.

Nube zmarszczyła nos na zapach typowy dla zapałek Janis, ale nic nie powiedziała. Gdy jej znajoma zaczęła coś gadać bez większego sensu, zaczęła się zastanawiać o co może jej chodzić. Po chwili namysłu co powinna zrobić w takiej sytuacji postanowiła, wbrew sobie, że zagłębi się w temat. cały czas trzymając wisior w dłoniach spojrzała na postać w lenonkach.
-Janis, proszę, uspokój się. Weź głęboki wdech i spróbuj zebrać myśli. Może pójdziemy gdzieś w ciche i mniej zatłoczone miejsce? Poczekaj tylko chwilkę.- powiedziała w jak najbardziej przyjazny sposób na jaki było ja stać w tym momencie. W efekcie wyszło to dość sztucznie, ale Janis chyba tego nie zauważyła. Nube odwróciła się do staruszki i zapytała o cenę naszyjnika. "Nie jest tak źle. Po prostu w tym tygodniu nie kupię sobie ciastek."-pomyślała dziewczyna. Zapłaciła odpowiednią sumę i zaczęła prowadzić znajomą jak najdalej od zgiełku ulicy. Po drodze towarzyszka wypaliła chyba kilka tych swoich zapałek, ponieważ Nube zaczynała coraz bardziej wyczuwać charakterystyczny zapach na swoich ubraniach. Gdy skręciły w jedną z bocznych uliczek odchodzących od głównej ulicy, dziewczyna przystanęła i spojrzała wyczekująco na Janis i wymamrotała, jak to miała robić w zwyczaju, gdy nosiła maskę, :
-To co Ci się stało? I jeszcze jedno. Nie uważam, że jesteś nienormalna.-dodała to ostatnie wyraźnie zdejmując na chwilę maskę, tak aby mogła ją dobrze zrozumieć. Niestety, przez to zakręciło jej się w głowie i przez chwilkę widziała tylko ciemność.

- Taa...jaasne. Każdy tak mówi jak stanie ze mną w cztery oczy, a potem pstryknięcie palca i już go nie ma. Jakby się bali ze mną rozmawiać... - zauważając, iż zapach zapałek drażni nieco jej rozmówczynię, ledwie powstrzymała się od wypalenia kolejnej - No więc, nikt za bardzo nie chce ze mną gadać...przyznam się, że szukałam więc właśnie ciebie. - poprawiła okulary szybkim ruchem ręki - Myślę, że mogę ci zaufać? Bo mogę? Znam cię skądś - tu pomachała palcem wskazującym w powietrzu - Tak... no więc - wzięła głęboki wdech - Odkryłam coś. Nad jeziorem Matesa, tam gdzie mieszkam. Może pomyślisz, że zwariowałam, jakby nie było, wielu uznałoby to za prawdopodobne, ale...TO PRAWDA - energicznie wzniosła w górę obie dłonie, jakby chciała złapać Nube za ramiona, lecz w ostatnim momencie je cofnęła, ściskając w pięści, najpewniej w nagłym przypływie dziwacznej ekscytacji. - Wieczorem widziałam dłoń. - zaśmiała się świszcząco - To brzmi głupio...cholera... No więc widziałam dłoń... Wiesz co? Chodź do mnie...Może nie panują tam najlepsze warunki, ale przeżyjesz. Oczywiście nie musisz, jeśli nie chcesz - znów usiłowała zapalić zapałkę, cofając ją w ostatniej chwili.

- Ok -westchnęła ciężko- Ja tam wolę robić sama biżuterię, fajne hobby, ale ty to wiesz -spojrzała na swój wisiorek który nosi na szyji, po czym ruszyła za Lacri do stoiska*

- Ja tez wolę twoją biżuterię. - Wskazała wisiorek na szyi. - Ale żeby móc ją sprzedawać, muszę się zorientować jakie są obecnie ceny na rynku. To jedna z podstaw handlu.

- Lacri mogę Ci potowarzyszyć?- Odezwała się po długiej przerwie. Zastanawiała się nad czymś i całkiem się przez to zatraciła. Jak zwykle się uśmiechnęła słodko.

- Nio pewnie. - Uśmiechnęła się szeroko - Będzie nam bardzo miło. Co nie Spectra?

-Dłoń?- uniosła teatralnie brew. "Ciekawe co to było?" Dziewczyna na chwilę pogrążyła się w swoich rozmyśleniach, jednak po chwili wróciła na Ziemię. - Chętnie pójdę. Bardzo chciałabym zobaczyć tą dłoń.... Ten las, gdzie dokładnie się znajduje?- po tych słowach poprawiła maskę na twarzy, która jej się delikatnie zaczęła zsuwać. Stwierdziła, ku jej zdziwieniu,że już tak bardzo nie przeszkadza jej zapach zapałek Janis.- Zauważyłam, że od kilku chwil powstrzymujesz się z zapalaniem tych twoich zapałek. Miło,że o mnie pomyślałaś, ale nie krępuj się. O dziwo, ten zapach nie jest, aż tak nieprzyjemny.

Huh? Przepraszam zamyśliłam się - podrapała się po główce- Tak jasne, będzie miło -uśmiechnęła się szeroko.

Janis uśmiechnęła się lekko.
- Dłoń? Nie...nie, nie rozumiesz... - pociągnęła ją za ramię w głąb uliczki - Choć...Zaprowadzę cię.
Zaczęła podążać szybkim krokiem w przód, niemal na oślep. Niespodziewanie zatrzymała się.
- Dziękuję - wymamrotała ledwie słyszalnym szeptem, jak gdyby bała się, iż ktoś niepożądany może przez przypadek jej słowa usłyszeć. - Nie ma czasu!
Ruszyła, zaprowadzając Nube nad jezioro, pod swoje mieszkanie.

Super! - Zawołała radośni. -  To idziemy. Muszę wiedzieć po ile opychać te błyskotki. - Zaśmiała się.

Ok, ok... Pójdę z Tobą zobaczyć te błyskotki - ruszyła do fioletowego stoiska, gdzie sprzedaje się biżuterię - Lacri idziesz, czy może zmieniłaś zdanie - zaśmiała się.

Lacri: Już, już! - Roześmiana pobiegła za Spectrą.

Zatrzymała się- Sui choć, chyba że nie chcesz iść. - macha ogonem.

Idę, idę! - podbiega do nich

Stanęła przed stoiskiem z biżuterią i zaczęła się przyglądać cenom. - Hm... Podskoczyło od ostatniego razu. - Podrapała się po głowie.

Biżuteria zdrożała? A więc o ile wzrosła cena? - stoi koło Sui i przygląda się Lacri*

- O jakieś dwa procent, ale to i tak sporo. - Westchnęła ciężko - Nie ma to jak podwyżki cen, ale cio poradzić? Trzeba z nimi żyć.



///Proszę Was bardzo o stawianie myślników na początku wypowiedzi. Bez tego wygląda to niechlujnie i nieestetycznie. Także proszę o ponowne zapoznanie się z regulaminem, i trzymanie się reguł

Dziewczyna niechlujnym krokiem przechadzała się między straganami. Papieros w ustach i ręce w kieszeniach, jakby jej w domu dobrych manier nie nauczyli... No cóż. Bo nie nauczyli. Wilczyca rozglądała się na wszystkie strony szukając czegoś, czym mogłaby zapchać dzisiaj żołądek. Nie miała ochoty na nic specjalnego, dlatego obchodziła wszystkie stoika i marszczyła nos czując wszystkie te smakowite zapachy.
Zupełnie przypadkiem znalazła się po stronie różnych bibelotów, błyskotek i glinianych garnków. Uznała, że powinna stąd wracać, jednak jej wzrok utkwił w kilku dziewczynach przy stoisku z biżuterią. Od razu poznała Alice. Podeszła w ich stronę powoli, wyrzucając niedopałek papierosa i przydeptując go.
-Hej, Lacri. Hej, Spectra. I hej... - zawahała się patrząc na ostatnią dziewczynę. - My się chyba nie znamy?

Odwróciła się do wilczycy - Witaj... znasz moje imię, ale ja Twoje nie... - zamachała nerwowo ogonem. - Chyba, że mój brat Spid Ci powiedział jak mam na imię - przygląda się uważnie nowo poznanej.

-Oh. Miałam wrażenie, że już się poznałyśmy, ale faktycznie, ze Spidem również pozmawiałam. - zamyśliła się na krótką chwilę - Mia jestem. -wyciągnęła łapę do Spectry. - Mam bardzo krótką pamięć co do nowych twarzy - zaśmiała się krótko.

- O! Siemanko Mia! - Z rękami założonymi za plecy, obróciła się w stronę dziewczyny. - Co porabiasz? - Spytała jak zwykle wyszczerzając zęby w uśmiechu.

- Tobie naprawdę nigdy nie nudzi się ten uśmiech? - na jej twarzy pojawił się grymas, próbujący ukryć to, że się uśmiecha. - Wyglądasz teraz jak typowa złodziejka próbująca coś zwędzić osobie, do której się tak szczerzy. - Położyła dłonie na biodrach i zaniosła śmiechem.

- Hm... - Wzięła się pod boki. - Ależ oczywiście, w końcu jestem złodziejką. Poza tym kto powiedział, że nie mam takiego zamiaru? - Zadziornie puściła oczko.

- Miło poznać Mia -uścisneła dłoń wilczycy, po czym spojrzała na Lacri - tylko spróbuj mi coś zabrać.... - groźne spojrzenie.

-Mnie również - uśmiechnęła się do Spectry, a następnie odwróciła w stronę Lacri. -A tylko byś spróbowała... - pokazała jej język. - Żyć bym Ci nie dała!

Roześmiała się. - Już przywykłam do tego, że mi ludzie żyć nie dają. Zresztą spokojnie. Jak na razie nie widzę żebyście miały coś ciekawo.

- Bez kitu. - sięgnęła do kieszeni i wyjęła portfel - 2 srebrne libry plus karta stałego klienta w kawiarni w której pracuje. Przydałoby się coś więcej. - wzdychnęła teatralnie.

Położyła rękę na ramieniu Mii. - Zdecydowanie przydało by się więcej. - Powiedziała poważnym tonem, po czym puściła oczko i uśmiechnęła się wesoło.

- No już mnie nie dobijaj. Szef mi wisi z wypłatą za dwa miesiące - zamknęła na chwilę oczy, myślą ile jeszcze musi zapłacić za mieszkanie.

- Dlatego ja nie mam szefa... I nie daję niczego na kredyt. - Niepostrzeżenie buchnęła libry z portfela Mii.

- To niepostrzeżenie Ci nie wyszło... -cały czas trzymała przed sobą otwarty portfel w który się gapiła.

Uwagi od Uci:
1. To niepostrzeżenie ton ona zrobiła, a nie powiedziała.
2. Jak Mia mogła się gapić w portfel z zamkniętymi oczami?
Nie to, że się czepiam, po prostu teraz zgłupiałam i nie za bardzo wiem co ma Lacrisia powiedzieć, bo by nie buchnęła tych monet jakby się ktoś na nie patrzył.

Chodzi o to, ze ja jak pisze, ze postać zamyka oczy, to robi to na krótką chwilę i zaraz znowu je otwiera. Za krótką, aby ktokolwiek mógł jej wsadzić rękę do portfela czy gdziekolwiek indziej. Przyzwyczajenie z innego forum, muszę się tego oduczyć ^^"

(Aha, teraz rozumiem. Nie doceniasz Lacri. Jej wystarczy mrugnięcie, żeby coś zabrać. ;) )

- Trzymaj! - Oddała monety.

(Ja nawet siebie nie doceniam, a mam doceniać kogoś? |D)

-Dziękuję - mruknęła i odłożyła monety z powrotem do portfela. - Więc, co tu robicie?

- A tak sobie przyszłyśmy połazić. - Szczerzy się. - A ty?

- O! - odwróciła się od nich i patrzy gdzieś przed siebie - Jabłka *v*

-Gdzie?! - rozgląda się - A widzisz gdzieś ciasto czekoladowe? - błyszczą jej oczka

- Widzę. Jest koło tamtej Pani w czerwonej sukience *wskazuje ogonem*

Jak błyskawica pobiegał w wskazanym kierunku. - CIASTOOOOOO!!!

- Zaczekaj na mnie... wybacz Mia, zaraz przyjdziemy - pobiegła za Lacri - Jabłuszka *v*

Stoi przed stoiskiem z ciastem. Jej oczy błyszczą radośnie. - Czekoladowe... - Pociekła jej ślinka i zaczęła grzebać w kieszeni za librami.